20/09/06 Opening Trix met Sukilove, Helder & I Love Sarah

Sukilove











































Helder














I Love Sarah

(Ne) Undercurrent en Guerilla presenteren

Pitchtuner,

deze avond in den drempel om 20.30 stipt
+ DJ Soi
+ DJ Butzenseller (of zoiets)

meer info op www.undercurrent.be

Pitchtuner speelt in december trouwens in Petrol: dus als je echt cool en undergroundy wilt zijn enzo kom je beter nu al maar af....

(Ne) Undercurrent 12-05-2006

(Ne) nieuf Undercurent nieufs

Undercurrent #4, 12 mei 2006
New Location!!!!: Bottomline (Pelgrimstraat 16, 2000 Antwerpen
Doors: 21.30 First Act: 21.00
GRATIS GRATIS GRATIS GRATIS GRATIS GRATIS

THANKSGIVING
Thanksgiving is de jonge songsmid Adrian Orange uit Portland, Oregon, die de laatste jaren aan een serieuze opmars bezig is binnen de amerikaanse indiescene. Hij bracht de afgelopen 3 jaar een achttal platen en ep's uit. Muzikaal leunt thanksgiving dicht aan bij the microphones, maar evenzeer bij Smog of Will Oldham.
www.marriagerecs.com/thanksgiving

SIMPLESONGS
SimpleSongs is de Antwerpenaar Ken Veerman. Als eenmansband mengt hij met plezier lo-fi indiepop met lawaaierige en elektronische geluidsexperimenten. Enkele maanden geleden werd hij tweede tijdens de finale van Frappant, de rockwedstrijd voor Antwerps talent.
www.simplesongs.be/

YUKO
De muziek van dit Brusselse kwartet situeert zich ergens tussen indietronica en postrock. In het genre is de groep momenteel veruit het grootste talent van eigen bodem. Denk Notwist, Wixel, A December Lake... Verplicht voer voor liefhebbers van atmosferische liedjes en gevoelige melodieën.
www.myspace.com/yukotheband

NILO
Nilo drumt bij een hele rits Brusselse groepen, maar als hij het even rustig aan wil doen, maakt hij melancholische gitaarliedjes. Die neemt hij lofi-gewijs thuis op, om ze op het eigen Orange Mansion Recordings uit te brengen. Verwacht je aan stille gitaarriedels en catchy deuntjes.
www.myspace.com/nilonilonilo

www.undercurrent.be

(Li) nog eens terug beginnen, wat oud en nieuw nieuws

Lang geleden. Late goede voornemens of zoiets...en even late ‘besprekingen’

 

Undercurrent 3, met I Hate Camera, Tram, Borokov Borokov,....

 

Borokov Borokov was een meevaller: ik had er om eerlijk te zijn niet veel verwacht. Al een aantal slechte recensies over gelezen en verwachtte me aan een soort Arty-Farty-,-hey-wij-zijn-slimmer-dan-u-set. Maar niks van dat eigenlijk. Ok, het was een beetje gemaniëreerd soms, maar at kan ook moeilijk anders als je The Talking Heads als voorbeeld neemt. Er zijn natuurlijk ergere voorbeelden te kiezen. Ook opvallend was het gebrek aan drummer die door een doosje werd vervangen.

 

Tram was weer zijn verpletterende zelf. Loeiharde postrock, soms nijgend naar math, maar vooral met genoeg machogehalte om niet in de mooi-maar-flouwe postrockval te trappen. Zinderend....

 

Euhm, en dan een voorbeeld van waarom je beter bespaard blijft van een ontmoeting met je oude helden. I Hate Camera met Rudy Trouvé en Graig Ward is veruit de meest ervaren groep die we ooit op Undercurrent hebben gehad, maar dat is niet echt gebleken. Na een wel zeer korte en slordige soundcheck is het wel iets te gemakkelijk om je slechte concert enkel op de zaal, de pa en de DJ te steken. Die stopt heus wel als je dat vraagt en die mag best wel draaien als je nog aan’t opstellen bent...

 

Het Beleg van Schoten, met o.a. SimpleSongs, General Mindy, Monolite, Toman

 

General Mindy moet het echt hebben van een fatastisch groots geluid en laat daarbij terugdenken aan Evil Superstars of Millionaire. Ik hou ook best wel van hun wij-zijn-een-larger-then-life-rock-groep-attitude. Al staan ze in één of ander jeugdhuis in de kempen, toch spelen ze als, en kunnen ze je het gevoel geven dat je in Vorst Nationaal staat. Een groots geluid, maar een aantal catchy nummers zou dat geluid langer kunnen laten hangen (wow, nu voel ik me echt wel als de indie Andre Vermeulen)

 

Monolite, ontstak niet het feestje dat ik verwacht had, daarvoor bevatte het te veel rustige nummers, maar was zeker de moeite. Vooral door de fantastische stem van de zangeres deed het met me sterk aan Lamb denken

 

Toman was als de Belgische Mogwai weer fantastisch. Vooral het laatste nummer was echt wow.

 

Aparat Organ Quartet in Petrol

 

Vier electronische orgels en een drummer, dat is zowat Aparat Organ Quartet. En hoe klinkt dat? Antwoord: Als Trans Am op Future World. Zzeerr knap geluid, maar ziet er niet altijd even sexy uit.

 

(cd-re) Next Live: Electric Violence

Digitale terreur in muzikale vorm is wat we van Cock Rock Disco (Jason Forrest’s label) mogen verwachten. Niet verwonderlijk dat ze daar kwijlend uitkijken naar een hybride van deze digitale chaos met het echte bastaard kindje van de hedendaagse muziek; death metal. En met dit Noorse duo is hun natte droom werkelijkheid geworden. Voor sommige zal ‘Elektro Violence’ inderdaat wel voor extatische hoogtepunten kunnen zorgen. Wij vinden het oubollig klinken en hebben het jaren terug al eens gehoord. Toen waren we zwaar onder de indruk van Voi Vod. De heavy metal gitaren die klinken alsof ze misbruikt werden door mechanische sci-fi gedrochten, niet te evenaren. Next Life combineert dit typische gitaar geluid met een batterij digitale piep en blieps en vervormde vocale samples. Bij momenten klinkt het best vettig, zijn er leuke ideeën maar de plaat weet zelfs geen heel nummer lang te boeien. Goede losse ideeën, slechte plaat, en dat gebeurt wel vaker in deze digitale zijstraten. http://www.cockrockdisco.com

(Li) Undercurrent #1, 17/02/2006 @ den drempel

op verzoek!

alhoewel... ik kan eigenlijk over geen één van de groepen eigenlijk iets zinnigs zeggen: wegens te druk aan de inkom.

Gasoline DC klonk zeker ok, deed me een beetje aan Tram denken maar dan zonder die vette bas. Bronze vond ik persoonlijk het beste van de avond: post rock met ballen! Believo! deed wat we van hen verwacht hadden: een knappe en krachtige set. En van Ignatz, euhm, ik vrees dat ik toen al iets te zat was...

en uw eigenste DJ kutjong was natuurlijk ook weer geweldig!!

Samenvattend: een zeer geslaagde editie; veel volk; goede sfeer; goei groepen....

(Li-Re) John Cale - De Kuub (Turnhout)

Ken Uw klassiekers, John Cale komt en dan word je aangemaand om te gaan kijken. Al zijn we Cale analfabeet. Niet één zwarte plak of zilveren schijfje van de man prijkt in onze collectie, zelf geen gedownloade, of gekopieerde. En afgaande op dit optreden gaat daar niet direct verandering in komen. Was het slecht? Nee. Was het goed? Nee. Cale wou nog eens laten zien dat hij kon rocken en had een maniakale band meegebracht. Als het even mocht rockten die er op los, en Cale verdronk erin. De man bleef vooral overeind in de rustigere en melancholischere nummers (we meende één Velvet Underground nummer te herkennen) en in een, ik kan geen titel noemen, freaky nummer waar een vriend opmerkte dat het van Zappa zou kunnen zijn. De after party aan diverse Turnhoutse togen was beter. Vandaag gaat het slecht.