feast whisslepants and pennisch tea flosh
geeuw...weird-folk-noise door Vaast Colson en Dennis Tyfus; ik was niet echt overtuigd. het had zijn sterke momenten, maar over het algemeen was het maar... geeuw....
jessica rylan (aka Can’t)
euhm, tja. wat hierover? een soort post-punk-noise? Knappe zelfgemaakte gitaren alleszins en euhm behoorlijk intens anderszins. Maar ik had niet de indruk dat de aarde even stopte met draaien ofzo.
ultra eczema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten