Patrick Wolf
ik moet zeggen, ik had iets anders verwacht. Ik verwachtte eerder een perfect geregisseerde set a la Ben Christophers maar in plaats daarvan kregen we een bijna nonchalante expressieve set. Bij wijlen moest ik zelfs denken aan Xiu Xiu: bombastische pathos en knullig amateurisme met excentriciteit als alibi. Patrick Wolf klinkt, en ziet eruit als de zelfverklaarde misbegrepen puber en daar vind ik niets mis.
Cocorosie
Ook Cocorosie verraste me, maar dan eerder op een negatieve manier. Wat ik klein en charmant had voorgesteld, klonk geforceerd en pompeus. Sorry voor mij moest die operazageres, danser, rapper en dj niet. Ik was echt niet op zoek naar de missing link tussen Bjork en Spearhead. Pfff, ik weet het niet. Ik ben waarschijnlijk een negatief mens maar… dit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten